domingo, 12 de enero de 2014

XUVENTUDE 2.0

Chámome Roberto e teño 21 anos. Os meus compañeiros da Rede Equo Xove, tanto a nivel galego como federal, teñen todos menos de 30 anos. Somos novos, xente nova que estudamos as nosas carreiras, FP ou similar e que pretendemos saír ao mundo exterior con ilusión, frescura, un sorriso e ganas de comer o mundo.

Sen embargo, polo menos no meu caso, que aínda estou a rematar a carreira, non queda nin un gramo da mencionada ilusión, porque foi substituída por unha sensación de incerteza e temor. As cifras e os datos falan por si mesmos:



Na imaxe exposta a continuación podemos observar os feitos que están a dificultar a inserción dos xoves no mercado laboral español, dende o aumento da idade de xubilación á reforma laboral que non cumpre ningún dos obxectivos para cos mozos que prometía.



Podemos sumar todo isto a que hai sectores nos que se fai imposible conseguir un traballo estable, pois a inversión en I+D é cada día máis baixa, as artes son tomadas polo pito do sereno, as ansias dos emprendedores afogan entre os mil e un pagos e trámites para levar as súas ideas a novas dimensións…

Moitas iniciativas e protestas xurdiron en torno a isto, como a de “Non nos vamos, bótannos”, de “Xuventude sen futuro”, aludindo ao exilio forzoso ao que moitos se ven obrigados. O diario Público, nunha publicación do 3 de marzo do pasado ano, recolleu dita situación:
“Segundo datos do INE, en 2012, foron 302623 os mozos e mozas de entre 15 e 29 anos de nacionalidade española, que residen noutros países, mentres que en 2009 eran 242154, sen contar a todos os emigrantes que non se apuntan nos consulados, a meirande parte no caso da xente nova. Estímase que cada semana emigran varios miles. A realidade, pois, é que hai unha xeración que medrou nos tempos da bonanza económica, aos que se lles pintou un futuro moi prometedor. Sen embargo, a día de hoxe atópanse con que só lles quedan traballos precarios e paro.”

É dicir, queren botarnos do país. Que gañan eles? Baixar as cifras do paro, entre outras cousas. E, grazas a unha aparente medida que entrou pola porta traseira, eliminar da sanidade pública aos que leven fóra de España máis de 90 días. Antes pretendían que saísemos ao exterior, eramos a “mocidade aventureira” para que volveramos coas maletas cheas de saber para contribuír ao desenvolvemento do país. Agora, quítannos un a un os dereitos fundamentais para que nin sequera podamos volver.
No seguinte enlace pódese ler dita información:


Debemos dicir que membros do Partido Popular afirmaron que á súa volta, os mal chamados aventureiros e en xeral todos os españois terán cobertura sanitaria dende o minuto un, pero… É realmente iso o que di o BOE? Están unha vez máis xogando con nós? Por que tantas dificultades, e por que o agocharon?

Dende a Rede Equo Xove, en definitiva, lamentamos profundamente esta situación á que nos están a levar as constantes e infrutuosas medidas de austeridade impulsadas por un Goberno mentireiro e profundamente incompetente. A posibilidade de ter un futuro non debería ser algo que os xoves tiveran que pedir, pois, como toda persoa, gustaríanos poder acceder a unha vivenda nun futuro, a unha vida independente, a non ter que vivir ata os 40 anos dependendo duns país ou avós aos que se lles recortan/conxelan uns salarios e pensións que non son coma chicle, pois teñen límite. 

É así como a frase de Salvador Allende “Ser novo e non ser revolucionario é unha contradición ata biolóxica” cobra máis sentido se cabe. Teremos pois a xente nova unha oportunidade?

Roberto Carro Vázquez

No hay comentarios:

Publicar un comentario